"กรณีวันลาพักร้อนพนักงาน พนักงานทำงานครบ 1 ปี ได้วันลาพักร้อน 6 วัน "

"พนักงานที่เข้าทำงานในปีแรก เราต้องให้ 6 วันเลยไหมครับ หรือว่าต้องเฉลี่ย ?"

คำตอบ

กฎหมายไม่เรียกวันลาพักร้อน เรียกว่า "วันหยุดพักผ่อนประจำปี"

เหตุที่ไม่เรียก "วันลา" เพราะกลัวจะสับสนกับเรื่องวันลา ซึ่งบางทีนายจ้างกำหนดให้สิทธิเฉพาะวันลา

ก็ถกเถียงกันอีกว่าตกลงมันคือวันลาหรือวันหยุด (ตามกฎหมาย) กันแน่

จากคำถามการทำงานครบ 1 ปี มีสิทธิหยุดพักผ่อนประจำปีได้ 6 วัน

หมายความว่าต้องดูว่าเขาเข้าทำงานวันใหน ?

จากนั้นเมื่อวันเวลาบรรจบครบ 1 ปี และ "เขาต้องทำงานในวันรุ่งขึ้น" ซึ่งเป็นการ "ย่างเข้าปีที่ 2"

เขาจะมีสิทธิหยุดได้ 6 วัน ซึ่งได้สิทธิเลยไม่ต้องเฉลี่ยแล้ว

ซึ่งเป็นวันหยุดของการทำงานในปีแรก ส่วนปีที่ 2 ก็จะได้อีก 6 วัน



Facebook : กฎหมายแรงงาน

กรณีนายจ้างประกอบกิจการห้างสรรพสินค้า มีลูกจ้างบางส่วนติดโควิด 19

1. หากผู้ว่าฯ สั่งปิดชั่วคราว เช่น ปิด 3 วันเนื่องจากมีพนักงานติดเชื้อโควิด 19 และให้สั่งให้พนักงานของห้าง และพนักงานอื่นที่ทำงานในห้างไปตรวจหาเชื้อ
 
ผลคือ

1.1 นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าจ้างให้ลูกจ้างตน แต่ลูกจ้างต้องไปยื่นขอรับเงิน 50% ในระหว่างหยุดกับประกันสังคม ส่วนลูกจ้างอื่นที่ทำงานในห้างฯ มีผลเช่นเดียวกัน

1.2 ลูกจ้าง และลูกจ้างอื่นก็ต้องไปรับการตรวจหาโควิดตามที่ผู้ว่าสั่ง หากไม่ทำตามก็ควรมีเหตุผลอันสมควรไปชี้แจงกับเจ้าหน้าที่ หรือผู้ว่าฯ เพราะหากไม่ทำตาม อาจได้รับโทษทางอาญาตามกฎหมายโรคติดต่อได้

2. หากผู้ว่าฯไม่สั่งปิด แต่นายจ้างจะปิดเอง เพื่อฆ่าเชื้อทำความสะอาดให้พนักงานไปตรวจเชื้อและจ่ายค่าจ้างปกติ 100% ให้ลูกจ้างตน ก็ทำได้
แต่หากอยากจ่ายเพียง 75% ในระหว่างหยุดชั่วคราว 3 วัน ก็ต้องใข้สิทธิหยุดกิจการชั่วคราวตาม พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงานฯ ตาม ม.75

และการสั่งพนักงานให้ไปตรวจหาเชื้อโควิดก็ถือว่ามีเหตุผลอันสมควรที่จะสั่งย่อมเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมาย พนักงานต้องปฏิบัติตาม เว้นแต่จะมีเหตุผลอันสมควรที่จะไม่ไป หากลูกจ้างไม่ทำตาม อาจได้รับโทษทางวินัยได้

ส่วนพนักงาน ลูกจ้างอื่นที่ทำงานในห้าง ฯ นายจ้างที่เป็นเจ้าของห้างฯ ควรแจ้งให้นายจ้างที่ส่งลูกจ้างมาทำงานที่ห้างฯ ออกคำสั่งต่อลูกจ้างเช่นเดียวกันเพื่อให้เกิดมาตรฐานในการป้องกันโรค และเป็นคุ้มครองลูกจ้างในเรื่องการจ่ายเงิน หรือค่าจ้างอยู่ในเกณฑ์เดียวกันกับลูกจ้างของห้างฯ

Facebook :  Narongrit Wannaso

ลูกจ้างเซ็นยินยอมไว้ล่วงหน้าว่ายินยอมโอนย้ายไปทำงานบริษัทในเครือ

การโอนย้ายลูกจ้างไปทำงานกับบริษัทในเครือถือเป็นการเปลี่ยนตัวนายจ้าง เพราะแม้จะเป็นเครือเดียวกันแต่เป็นคนละนิติบุคคล ตามมาตรา 13 แห่ง พรบ.คุ้มครองแรงงานฯ ต้องได้รับความยินยอมจากลูกจ้างด้วย หากลูกจ้างไม่ยอมย้ายไปด้วย ถือว่าเป็นการเลิกจ้างลูกจ้าง นายจ้างต้องจ่ายค่าชดเชย

แต่เรื่องนี้นายจ้างต่อสู้ว่าลูกจ้างได้ทราบและเข้าใจเงื่อนไขการทำงานในเรื่องการที่นายจ้างมีสิทธิโอนย้ายตำแหน่งหรือหน้าที่การงานของลูกจ้างในบริษัทหรือบริษัทในเครือตามที่นายจ้างเห็นสมควร ถือว่าลูกจ้างยินยอมแล้วโดยปริยายด้วยความสมัครใจ

ศาลเห็นว่าการที่นายจ้างย้ายลูกจ้างไปทำงานกับบริษัทอื่น ซึ่งเป็นบริษัทในเครือ แต่เมื่อบริษัทดังกล่าวแยกเป็นคนละนิติบุคคลต่างหากกับนายจ้าง จึงเป็นการโอนสิทธิความเป็นลูกจ้างไปยังบุคคลภายนอก ตาม ปพพ. มาตรา 577 จะต้องได้รับความยินยอมจากลูกจ้างด้วยจึงจะย้ายหรือโอนได้

เมื่อนายจ้างย้ายลูกจ้างไปโดยที่ลูกจ้างไม่ยินยอมจึงเป็นการเลิกจ้างลูกจ้างโดยลูกจ้างไม่มีความผิดต้องจ่าย ดังนี้

1) ค่าจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า
2) ค่าชดเชย
3) ค่าเสียหายจากการเลิกจ้างเป็นธรรม
4) ดอกเบี้ย

ที่มา คำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษที่ 3-6/2536

Facebook : กฎหมายแรงงาน